Tafelronde 186 Losser
Bij de Nederlandsche Tafelronde bloeien vriendschappen op, wordt hart voor de maatschappij omgezet in concrete actie en is voortdurende zelfontplooiing van de leden het nobel streven. Een Tafelaar is altijd in beweging, voor de wereld, zijn mede-Tafelaars en zichzelf.
Tafelronde 186 Losser is onderdeel van de Nederlandse Tafelronde, en aan ons nummer zie je het al, wij zijn de 186e tafel van Nederland. De Tafelronde in Losser bestaat uit een groep ondernemende mannen tussen de 25 en 40 jaar oud, hoofdzakelijk uit de gemeente Losser. Wij zijn een actieve vereniging en komen meerdere keren per maand samen. Een vereniging die onderlinge vriendschap bevordert, die tegelijkertijd stimuleert dat kennis, ervaringen en meningen veelvuldig worden uitgewisseld. Hierdoor draagt ze bij aan de ontwikkeling en ontplooiing van al haar leden. Wij spannen ons ook in voor de lokale gemeenschap middels onze service projecten en het ondersteunen van (lokale) goede doelen. Naast lokale, nationale en internationale vriendschap en persoonlijke ontwikkeling is het leveren van een gezamenlijke bijdrage aan de gemeenschap minstens zo belangrijk.
GESCHIEDENIS
Tafelronde 186 Losser is opgericht op 7 februari 1998. Het intitiatief om een Tafel in Losser start echter al in 1995. Ieder initiatief begint bij de mensen die hem nemen, zo ook bij onze Tafelronde. En het verhaal van de Tafelronde in Losser begint eigenlijk in Oldenzaal, bij een tafelaar aldaar, Ton Lamers. Hij benaderde in deze tijd Marcel Nordkamp. Losser was destijds nog een blinde (witte) vlek op de kaart van Nederland en had volgens Ton Lamers voldoende potentie voor een Tafel, en zo geschiede… Het onderstaande verhaal komt uit eerste hand van oprichter van de Tafelronde Losser; Marcel Nordkamp.
“In den beginne werd ik benaderd door Ton Lamers van Tafelronde 89 Oldenzaal of ik er iets voor voelde om een nieuwe Tafel op te zetten met anderenin Losser. Losser was nog een blinde (witte) vlek op de kaart, had volgens hem voldoende potentie en dat zou ook goed staan op het C.V. van Tafelronde 89 Oldenzaal. Normaliter werd een nieuwe Tafel gecharterd door twee omliggende Tafels die dan enkele leden piloteerden in de nieuw op te richten Tafel om zodoende gelijk al enig body en structuur te kunnen geven.
Uiteraard had ik daar wel oren naar en wist ook al een paar namen die we op het lijstje konden zetten. Ton ging blij terug naar Oldenzaal en zou na mijn positieve antwoord
ook nog met Tafelronde 18 Enschede schakelen om ook daar de animo te polsen om te helpen Tafelronde Losser op de kaart te zetten. Na een paar weken kregen we groen licht. In die tijd was Erik Willems landelijk voorzitter en dat was een collega van mij bij ABN AMRO. De contacten waren al gauw gelegd en ook Erik was blij weer een nieuwe Tafel te kunnen rijgen aan het koord.
Er werden een paar bijeenkomsten belegd en ik ging op zoek naar mijn eerste medetafelaar in spe. Hiervoor benaderde ik Roel Wiechers. Ik was toen directeur van de vestiging van de ABN AMRO in Losser aan de Bernard Leurinkstraat en Roel zat met het kantoor van Meijling en Wiechers er bijna recht tegenover. Na een afspraak te hebben gemaakt volgde snel het gesprek en de klik was er vanaf het begin. Dus we hadden al twee leden. Samen bedachten we wie we nog meer konden benaderen en kwamen op een verkoper van o.a. mobiele telefoons uit, Vincent Kuiper. Die was net bezig aan de Enschedesestraat in een pandje.
En ook dat klikte en waren we al met drie. Afspraak was toen dat we alleen mensen zouden vragen met wie we allemaal een klik hadden. Geen vijanden binnenhalen, het zou nog een lange en moeizame weg worden met vrienden, laat staan met ‘niet-vrienden’. Het piloteren van Tafelaars vanuit Oldenzaal en Enschede ging niet door. Niemand voelde zich echt geroepen van die Tafels en we hadden ook zelf nogal een eigen mening wat we wel wilden en wat niet. Bovendien was er met Enschede ook al snel enige animositeit, wat resulteerde in stekeligheden over en weer.
We werden dan ook een vrijgevochten clubje, wat regelmatig ‘moeite’ had met de traditionele spelregels van de Tafelronde. Het versterkte op één of andere manier toch ook weer de onderlinge band. Vanaf toen zijn we verder gaan zoeken; Jan-Willem Koopman, Henry Koekenberg, Clemens Morshuis en zo werd het groepje langzaam maar zeker groter.
We hebben wat aspiranten gehad die al snel weer afhaakten, maar de groei was voorspoedig en op 7 februari 1998 konden we dan toch de charter vieren bij Schorfhaar. We kregen van allerlei cadeaus, maar de vreemdste was toch wel een schaap of geit, die we volgens mij uiteindelijk bij een (kinder)boerderij hebben ondergebracht.”
‘Let’s fly over Losser’ was het thema van de charter op zaterdag 7 februari 1998.
